Αθλητικό διήμερο (MTB-MTR)

Ένα διήμερο γεμάτο δράση και ιδρώτα περάσαμε στις 19-20 Νοεμβρίου 2016. Η πρώτη μέρα περιλάμβανε ποδηλασία στο υπέροχο βουνό του Σμόλικα. Ξεκινήσαμε από το καταφύγιο νωρίς το πρωί και με το car μεταβήκαμε στο χωριό Παλαιοσελλι. Από εκεί πήραμε τον ανήφορο, μια συνεχόμενη ανάβαση περίπου 6χλμ με θέα την πιο όμορφη πλευρά της Τύμφης. Χωματόδρομος - δασικός δρόμος - με χαλικάκια και σε κάποια σημεία μεγαλύτερες πέτρες και νεροφαγώματα. Η κατάβαση, πέτσα! Προσοχή στους κυνηγούς για αδέσποτη!

Ανεβαίνοντας προς Παλαιοσέλλι.

Στα μισά της διαδρομής.

Στο πάρκινγκ του καταφυγίου του Σμόλικα (1750μ).

Η δεύτερη μέρα ήταν η μέρα του τρεξίματος. Φίλοι μας ακολούθησαν και δεν έχασαν. Στόχος η λίμνη Αρβανίτα. Από το hard way μονοπάτι. Στο χαμό δηλαδή. Μέσα από τα κλαδιά να ανεβαίνεις και να ανοίγεις δρόμο. Ανηφόρες που μόνο στα τέσσερα τις ανεβαίνεις. Η υπέροχη θέα φτάνοντας μας αποζημίωσε και μόλις επιστρέψαμε στο καταφύγιο γελάγαμε σαν μικρά παιδιά.

Στην παγωμένη λίμνη Αρβανίτα (1450μ).

Βρρρ στον ανήφορο.

Στον μικρό δασικό δρόμο προς την Αρβανίτα.

Στα τέσσερα για να πιάσουμε κορυφή.

Κορυφή Κούστας με τον ορειβατικό σύλλογο Πρεβέζης.

Απόσταση: 9χλμ, διάρκεια: 3h, υψομετρική: 1100μ.

Μία απαιτητική διαδρομή χωρίς κάποιο ξεκάθαρο μονοπάτι, η οποία περνάει μέσα από βιότοπους αρκούδας και αγριόγιδων. Προς την κορυφή η διαδρομή σου δίνει και μια γεύση αναρρίχησης αφού για να την φτάσεις χρειάζεται να σκαρφαλώσεις τρία κατακόρυφα κομμάτια που ορθώνονται μπροστά σου. Προσοχή στις κατολισθήσεις. Όλο το ανέβασμα γίνεται μέσα από έλατα και πεύκα ενώ το κατέβασμα εντελώς διαφορετικό, μέσα από πυκνό δάσος με οξιές. 

Από την κορυφή της Κούστας βλέποντας το φαράγγι του Βίκου.

Η κορυφή από τις παρυφές.

Ανεβαίνοντας...

Παραμυθένια Νεραϊδόβρυση

Απόσταση: 13χλμ, διάρκεια: 3h:40, υψομετρική: 950μ.

Ξεκινήσαμε για Νεραϊδόβρυση. Μια πηγή που βγαίνει μέσα από έναν βράχο, σε ένα παραμυθένιο καταπράσινο μέρος. Από εξοπλισμό, τα κλασσικά. Τα παπούτσια μας που έχουμε για το ορεινό τρέξιμο, μια κοντομάνικη και μια μακριμάνικη (όχι ζακέτα από την μαμά μας...) και κάτι τις να τσιμπήσουμε. Αφετηρία μας το Βρυσοχώρι (13χλμ μακριά μας). Η διαδρομή διασχίζει μονοπάτια και δασικούς δρόμους. Είδαμε μανιτάρια, κορμούς πεσμένους "σωστά καλλιτεχνήματα", οξιές, και νερά. Περάσαμε από πυκνή βλάστηση με τα νερά να τρέχουν από παντού και τα βρύα να έχουν καλύψει κάθε άλλο είδος χλωρίδας. 

Έχει μικρής δυσκολίας ανηφόρες και σε δύο τρία σημεία χρίζονται προσοχής. Ο χάρτης της διαδρομής υπάρχει στις δραστηριότητες.

Το καταπράσινο μονοπάτι για την Νεραιδόβρυση. 

Στο βάθος η κορυφογραμμή της Τύμφης.

Νεογέννητα μανιτάρια.

Η βρύα έχει καλύψει τις πέτρες.

Στενό μονοπάτι λίγο μετά το πέρασμά μας από την Νεραιδόρυση.

Πως είσαι, όταν σε χτυπάει κεραυνός.

Protect Aoos 2016

Απόσταση: 45χλμ, διάρκεια: 4h:30, υψομετρική: 1200μ.

Πρωί πρωί με την αυγούλα το βάλαμε να πάμε Βωβούσα! 30χλμ πήγαινε και η επιστροφή στην τύχη: ή πάλι τρέχοντας ή αν βρεθεί κάποιος να μας γυρίσει την γλιτώνουμε. Αυτή τη φορά όμως τρέξαμε για έναν σκοπό: Την διάσωση του ποταμού Αώου από τα φράγματα που θέλουν να χτίσουν για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Και αν γίνει αυτό, ο ποταμός που ήδη έχει γίνει ρυάκι θα στεγνώσει εντελώς. Επιστροφή στα του αθλητικού μέρους της υπόθεσης. Ο δρόμος από το καταφύγιό μας είναι ο κλασσικός χωματόδρομος που ενώνει τις δύο περιοχές. Ανεβαίνουμε στην Μόρφα και εκεί που πάμε να κατεβούμε, σκάει ένα κοπάδι 200 αγελάδων. Φρένο και από πίσω, μαζί με τον βοσκό μέχρι να ανοίξει ο δρόμος. Στη Βωβούσα ο κόσμος ήταν ενήμερος για την άφιξη μας και μας πρόσφεραν μανιταρόσουπα και ένα μετάλλιο τερματισμού του ποδηλατικού αγώνα! Τελικά στον γυρισμό  κάναμε μόνο τα 15χλμ τρέχοντας, χάρη σε έναν φίλο (να είναι καλά) που μας γύρισε μέχρι τα μισά της διαδρομής.

Ο Σμόλικας στο βάθος.

Προς τον αυχένα της Μόρφας.

Τα γελάδια που λέγαμε.

Η Βωβούσα απο ψηλά.

Στην πλατεία της Βωβούσας.

Βόλτα προς τον αυχένα της Μόρφας.

Θέλοντας να εξερευνήσουμε τον τόπο που ζούμε, πήραμε το scouter και όπου μας βγάλει. Το κόψαμε προς Μόρφα (η κορυφή που βρίσκεται μεταξύ Γυφτοκάμπου και Βωβούσας). Δασικός δρόμος που τον πας και με car το καλοκαίρι και μας ενώνει με τη Βωβούσα.

Περάσαμε στάνη με γελάδες, σκυλάκια όπου έπρεπε να κατέβουμε για να μην μας πάρουν στο κυνήγι και ανεβήκαμε στον αυχένα. Πήραμε μια δόση από pure nature και γυρίσαμε πίσω να φάμε τα σουβλάκια πατάτας...

Στα λιβαδάκια πριν την Μόρφα.

Αγναντεύοντας τις κορυφές της Τύμφης.

Η κοιλάδα του Αώου.

Στο βάθος η Λάιστα.